Uprzejmie informujemy, że Astrobaza pozostaje nieczynna do odwołania.  

 

 

Dyżury Astrobazy

Grudzień 2023

04-12-2023 (pon)               18:00-20:15

07-12-2023(czw)                18:00- 19:30

11-12-2023 (pon)               16:30- 18:45

14-12-2023(czw)                16:30- 18:00

18-12-2023 (pon)               16:30- 18:45

21-12-2023(czw)                16:30- 18:00

Wstęp wolny

Listopad 2023

• 02-11-2023(czw.)                     17:15-19:30
• 06-11-2023(pon.)                     17:15-18:45
• 09-11-2023(czw.)                     17:15-19:30
• 13-11-2023(pon.)                     17:00-19:15
• 16-11-2023(czw.)                     17:00-18:30
• 20-11-2023(pon.)                     17:00-19:15
• 24-11-2023(czw.)                     17:00-18:30
• 27-11-2023(pon.)                     16:45-19:00
• 30-11-2023(czw.)                     16:45-18:15

Listopad A.D. 2023 na niebie zaczyna się od mocnego uderzenia  blasku Jowisza, który już trzeciego dnia miesiąca osiąga opozycję. Nad ranem pojawia się jednak obiekt, który detronizuje go pod tym względem. To oczywiście Wenus, wciąż królująca na porannym firmamencie. 09 listopada przed 06:00 planeta znajduje się w bliskim złączeniu z sierpem Księżyca. Ale to nie koniec spektaklu... Kilka godzin później dochodzi do dziennego zakrycia Wenus przez Księżyc. To jeden z hitów Roku Kopernika na niebie! 

Wieloletnia praktyka obserwacyjna pokazuje nam, że niestety częste jesienne zachmurzenia uniemożliwiają podziwianie nocnego nieba pełnego gwiazd. Ponadto musimy się znów przyzwyczaić, szczególnie przez pierwszy tydzień miesiąca, do październikowej zmiany czasu. Za dnia interesować nas będzie przede wszystkim Słońce, które nie próżnuje i podąża zdecydowanie do maksimum swojego 25 cyklu aktywności, które przewidywane jest przez heliofizyków na początek 2025 roku.

Słońce

Widoma deklinacja naszej gwiazdy systematycznie maleje, a w związku z tym długość dnia na półkuli północnej stale się skraca, zaś na południowej wydłuża – tam teraz jest upragniona wiosna. W listopadzie w Małopolsce ubędzie dnia "tylko" o 80 minut; z 9 godz. 47 minut w pierwszym dniu do 8 godz. 27 minut ostatniego dnia miesiąca. W dniu Wszystkich Świętych Słońce wschodzi o godz. 6.30, a zachodzi o godz. 16.17. Natomiast ostatniego dnia listopada jego wschód nastąpi już o godz. 7.15, a zachód o 15.42. W praktyce, jak wiemy na podstawie wieloletnich obserwacji, najczęściej Słońce wynurza się z listopadowych mgieł dopiero południową porą. Natomiast z całą pewnością we wtorek 22 XI "przejdzie" ono ze znaku Skorpiona w znak Strzelca. Przez cały miesiąc aktywność magnetyczna Słońca będzie na wysokim poziomie, co manifestować się będzie między innymi plamami i licznymi rozbłyskami rentgenowskimi na jego powierzchni, a astronauci na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i heliofizycy z pewną obawą i niepokojem czekają na jego niespodzianki, oby nie gwałtowne, w trwającym wzroście aktywności.

Księżyc

Natomiast ciemne bezksiężycowe noce, dogodne do obserwacji astronomicznych, wystąpią w drugiej dekadzie miesiąca, bowiem kolejność faz Księżyca będzie następująca: ostatnia kwadra 5 XI o godz. 9.37, nów 13 XI o godz. 10.27, pierwsza kwadra 20 XI o godz. 11.50 i pełnia 27 XI o godz. 10.16. W apogeum (najdalej od Ziemi) znajdzie się Księżyc 6 XI o godz. 23.00, a w perygeum (najbliżej Ziemi) będzie 21 XI o godz. 22.00. Warto zaznaczyć, że Księżyc w swej wędrówce po niebie zbliży się do jasnych gwiazd: 3 XI o godz. 19.30 do Polluksa, 6 XI o godz.17.20 do Regulusa, a 20 XI o godz.15.00 do Saturna.

Planety

Merkurego możemy obserwować nisko na wieczornym niebie dopiero od 10 XI. Wcześniej krył się w promieniach Słońca, podobnie jak to czynić będzie Mars przez cały miesiąc.

 Wenus gra rolę Jutrzenki i w listopadzie poprzedza wschód Słońca o ponad dwie godziny.

 Jowisza z gromadką czterech galileuszowych księżyców, dominującego na naszym niebie, można obserwować przez całą noc, bo będzie 3 XI w opozycji do Słońca, goszcząc w gwiazdozbiorze Barana.

Saturna z pięknymi pierścieniami dostrzeżemy od wieczora w gwiazdozbiorze Wodnika na południowo-zachodnim niebie.

Uran, po opozycji 13 XI, a przebywający w gwiazdozbiorze Barana, dostępny będzie do obserwacji teleskopowych od wczesnych godzin wieczornych, przez całą noc.

Neptuna w Rybach, który był w opozycji 19 IX, możemy obserwować przez lunetkę, w pierwszej połowie nocy, w południowo-zachodniej części nieba.

Inne zjawiska

W tym miesiącu promieniują dwa silne roje meteorów: Taurydy i Leonidy.

Taurydy mają podwójny radiant (południowy - S i północny - N) w gwiazdozbiorze Byka. Maksimum ich aktywności przypada na 6 XI (S) i 12 XI (N). Ten rój meteorów to pozostałość po warkoczu krótkookresowej komety Enckego, która swego czasu rozpadła się na dwie części. Obserwuje się przeciętnie z tego roju od 10 do 15 "spadających gwiazd" na godzinę. Stosunkowo często występują też jasne bolidy, wybiegające z obszaru nieba w pobliżu gromad gwiazd: Plejad i Hiad. W tym roku obserwacjom wieczornym obu rojów nie będzie przeszkadzał Księżyc będący wówczas po ostatniej kwadrze i tuż przed nowiem. Korzystajmy przy okazji z tego faktu wieczorem i podziwiajmy wstęgę Drogi Mlecznej, czyli naszej Galaktyki.

Leonidy promieniują z konstelacji Lwa, od 10 do 23 listopada (w ilości do 20 przelotów na godzinę), z maksimum 17 XI i 18 XI nad ranem. Rój ten związany jest z pozostałością po warkoczu komety Tempel-Tuttle. Warunki obserwacyjne maksimum tego roju też będą dobre, bowiem Księżyc będzie przed pierwszą kwadrą i wschodzi dopiero o północy. Dysponując wolną chwilą, mimo wszystko spójrzmy w niebo, najczęściej spowite listopadowymi mgłami i chmurami,

Pogodnych nocy

 

Październik 2023

02-10-2023(pon.)                     10:00-10:45

02-10-2023(pon.)                     19:15-20:45

05-10-2023(czw.)           19:15-20:45

09-10-2023(pon.)                     19:00-21:15

12-10-2023(czw.)           19:00-20:45

16-10-2023(pon.)                     19:00-21:15

19-10-2023(czw.)           19:00-20:45

23-10-2023(pon.)                     18:45-21:00

26-10-2023(czw.)           18:45-20:15

30-10-2023(pon.)                     18:45-21:00

Dziesiąty miesiąc roku  2023 rozpocznie się wschodem Słońca dopiero o 6:40. 1 października dzień potrwa jedynie 11 godzin 31 minut, ponieważ Słońce schowa się pod widnokręgiem  już o godzinie 18:11. Wraz z nieuchronnym  zbliżaniem się przesilenia zimowego, maleć będzie czas trwania dnia, a rosnąć długość nocy. Tak więc październik zakończy się wschodem o godzinie 6:33, a zachodem już o 16:06. Długość dnia z małego już czasu 11 godzin i 31 minut na początku miesiąca, zmaleje jeszcze bardziej do  9 godzin i 33 minut. A do przesilenia zimowego czas ten będzie jeszcze się skracać.

Nasza dzienna gwiazda w  dniu 23X przejdzie ze znaku  Wagi do znaku Skorpiona (Niedźwiadka).

Ponadto, 14.X. dojdzie do obrączkowego zaćmienia Słońca, a widoczne będzie w obu Amerykach. Faza maksymalna wyniesie 0.952. 

W tym miesiącu nadal spodziewamy się zwiększonej aktywności magnetycznej Słońca (plamy, rozbłyski, protuberancje), związanej z licznymi centrami aktywności (plamami) w jego fotosferze. Nasza gwiazda podąża do maksimum swej aktywności w XXV cyklu, a przewidywane jest ono przez heliofizyków na przełomie lat 2024/25.  Obecnie często szykuje nam jakieś niespodzianki, którymi może nas zadziwić lub nawet zaskoczyć, dlatego też warto i należy prowadzić bezpieczne obserwacje Słońca. Tu Uwaga! W nocy z 28/29 października  (z soboty na niedzielę) śpimy rano o godzinę dłużej, przechodzimy bowiem na Czas Zimowy (środkowo-europejski), czyli cofamy dotychczasowe wskazania zegarów o godzinę. Oficjalnie, należy to uczynić w nocy o godz. 03, w niedzielę 29.X. (dotyczy to w szczególności kolejnictwa i lotnictwa).

Księżyc

Miesiąc październik Księżyc rozpocznie 94-procentową pełnią, ale zacznie go ubywać. Już w piątek 6.10 na niebie zaświeci nam w ostatniej kwadrze, aby 14 października w Dzień Edukacji Narodowej znaleźć się w nowiu. 8 dni później, bo 22 października, zobaczymy na niebie prawą ćwiartkę Księżyca w I kwadrze, a w pełni – 28 dnia tego miesiąca.

Planety

W październiku na niebie zacznie królować Wenus, o jasności widomej przekraczającej -4.5 magnitudo. Będzie to jednak obiekt widoczny dopiero po drugiej nad ranem w trakcie trwania całego miesiąca, dlatego to Jowisz będzi najczęściej obserwowaną planetą. Podobnie jak Uran, przez cały październik będzie widoczny na niebie każdej nocy, od 19.25 na początku miesiąca i już od 16.19 na jego końcu, do samego rana.

Podobnie sprawa wygląda z widocznością Saturna, który to jednak mimo wczesnych wschodów, zachodzić będzie około godziny trzeciej 1 października, i już około północy na końcu miesiąca. Podobnie prezentują się czasy widoczności Neptuna na październikowym niebie, bowiem na początku miesiąca wzejdzie on już około 18, zachodząc o 3. Tak jak w przypadku Saturna, jego godziny wschodów i zachodów będą stawać się wcześniejsze, aby 31 października wschód nastąpił około 15, a zachód o 2.28.

Jeśli zaś idzie o Marsa i Merkurego, to tego miesiąca ich elongacja względem Słońca będzie zbyt mała, by zaobserwować je wieczorem, tudzież w nocy. Czerwona planeta ani jednego dnia nie będzie widoczna gołym okiem, jednakże Merkurego zobaczymy codziennie tuż po wschodzie Słońca.

Październik 2023 będzie także miesiącem koniunkcji Merkurego i Słońca, które na sklepieniu niebieskim spotkają się w odległości niecałego stopnia kątowego 20 października o godzinie 11.45.

Niebo pażdziernikowe w tym roku obfite będzie w deszcze meteorów. Poza październikowymi Kamelopardalidami o maksimum 6X obserwować będzie można Drakonidy w gwiazdozbiorze smoka, których największą intensywność zaobserwujemy 9X. Ponadto 12 dnia tego miesiąca na niebie zagości szczyt roju epsilon Geminidów w Bliźniętach, a 22 października zaobserwujemy maksimum Orionidów w Orionie. Miesiąc zakończy się Leonidami 25 października — jak sama nazwa wskazuje, w Lwie.

Pogodnych nocy

 

Dyżury astrobazy

Wrzesień 2023

04-09-2023 (pon.) - 10:00-10:45, 19:30-21:00

07-09-2023 (czw.) - 19:30-21:00

11-09-2023 (pon.) - 10:00-10:45, 19:30-21:00

14-09-2023 (czw.) - 19:30-21:00

18-09-2023 (pon.) - 10:00-10:45, 19:15-20:45

21-09-2023 (czw.) - 19:15-20:45

25-09-2023 (pon.) - 10:00-10:45, 19:15-20:45

28-09-2023 (czw.) - 19:15-20:45

Atrakcje astronomiczne na niebie we wrześniu 2023 roku

Dobrze po zachodzie Słońca, o zmroku, na zachodnim niebie dostrzeżemy jeszcze trójkąt letni, towarzyszący nam przez całe wakacje, a który tworzą trzy jasne gwiazdy: Altair, Wega i Deneb, należące do konstelacji Łabędzia, Liry i Orła. Natomiast na wschodzie będzie już dominował asteryzm jesienny, Wielki Kwadrat Pegaza, złożony z jasnych gwiazd: Enif, Scheat, Markab i Alpheraz, ta ostatnia gwiazda należy już do gwiazdozbioru Andromedy.

Rano, 23 września o godz. 08.50, Słońce znajdzie się na równiku niebieskim – w punkcie Wagi – po czym “przejdzie” z półkuli północnej nieba na południową i tym samym rozpocznie się u nas astronomiczna Jesień.

Jeśli chodzi o stan aktywności magnetycznej naszej gwiazdy, to w tym miesiącu, podobnie jak to było w wakacje, należy się spodziewać dużej ilości plam, pochodni, czy protuberancji, na tarczy naszej gwiazdy. Słońce bowiem znajduje się w stanie gwałtownego, ba niespodziewanego wcześniej, wzrostu aktywności w 25 cyklu jedenastoletniej aktywności.

Księżyc rozpocznie ten miesiąc podążając po lipcowej pełni, do ostatniej kwadry, która przypadnie w 7.IX. o godz. 00.21, nów 15.IX. o godz. 03.40,  pierwsza kwadra 22.IX. o godz. 21.32 i pełnia będzie 29.IX. o godz. 11.58. Księżyc będzie w apogeum (najdalej od Ziemi) 12.IX. o godz. 18, a w perygeum (najbliżej nas) 28.IX. o godz. 03. Ponadto, 5.IX.  o godz. 21.30 Księżyc zbliży się do Plejad na odległość jednego stopnia.

Merkurego można będzie obserwować o świcie, tylko w ostatniej dekadzie miesiąca, który będzie poprzedzał maksymalnie około godzinę wschód Słońca. Najlepiej obserwować go w dniu 24.IX., gdy będzie w peryhelium.

Podobnie Wenus jako Jutrzenka, z tym że przebywa znacznie wyżej na niebie niż Merkury,  a możemy ją obserwować przez ponad dwie godziny przed wschodem dziennej gwiazdy. Wrogiem naszych obserwacji będą niestety poranne mgły.

Mars, widoczny jest nisko nad horyzontem tuż po zachodzie Słońca, przez cały wrzesień. Jednak z upływem dni, kryje się coraz bardziej w wieczornych zorzach, co utrudnia jego obserwacje.

Natomiast w gwiazdozbiorze Barana, możemy obserwować od późnego wieczora Jowisza, ze swoją wspaniałą gromadką galileuszowych księżyców, którą Galileusz nazwał gwiazdami medycejskimi, ponieważ wówczas Jego sponsorem była Rodzina Medyceuszy. Przed nim, w gwiazdozbiorze Wodnika, po sierpniowej opozycji, dzielnie kroczy przez całą noc Saturn, przystrojony w pierścienie, z największym satelitą w układzie słonecznym Tytanem, których to możemy podziwiać już przez niewielką lunetę.

Uran będzie widoczny od północy w gwiazdozbiorze Barana, bowiem dopiero 13.XI. będzie w opozycji do Słońca. Natomiast w gwiazdozbiorze Wodnika, praktycznie przez całą noc można obserwować Neptuna, który już 19.IX. będzie w opozycji do Słońca, ale do ich obserwacji trzeba się posłużyć chociażby małą lunetką.

2 września 1683 roku król Jan III Sobieski odniósł historyczny triumf w bitwie pod Wiedniem. Upamiętnienie tego wydarzenia odnajdujemy na niebie gwiaździstym, na które w sierpniu następnego roku nasz wielki astronom Jan Heweliusz wprowadził konstelację Tarczy Sobieskiego. Odsiecz wiedeńską króla Jana III poprzedziło pojawienie się komety, którą śledził wspomniany Heweliusz. W 340. rocznicę tamtych wydarzeń znów mamy kometę na niebie! Z szybkim wzrostem jej blasku miłośnicy wiążą nadzieje na sukces w obserwacjach. Jeśli przewidywania uczonych się sprawdzą, kometa C/2023 P1 (Nishimura) może stać się widoczna gołym okiem. 

 

 

 

Dyżury astrobazy
Maj 2023

04-05-2023 (czw.)    -    20:00-23:00
08-05-2023 (pn.)    -    20:00-22:15
11-05-2023 (czw.)    -    20:00-23:00
15-05-2023 (pn.)    -    20:00-22:15
18-05-2023 (czw.)    -    10:00-10:45
18-05-2023 (czw.)    -    20:15-22:30
22-05-2023 (pn.)    -    20:15-22:30
25-05-2023 (czw.)    -    10:00-10:45
25-05-2023 (czw.)    -    20:15-22:30
29-05-2023 (pn.)    -    20:15-22:30

Atrakcje astronomiczne na niebie w maju 2023 roku
Pod koniec maja rozpoczną się białe noce astronomiczne, w związku z czym na północy Polski, horyzont północny będzie jasny nawet w środku nocy.
W maju dzień wciąż się wydłuża, a noc skraca, jednak proces ten nie jest już taki szybki jak to miało miejsce w poprzednich tygodniach czy miesiącach. W dniu 1 maja w Warszawie Słońce wzeszło o godz. 05:08, a zaszło o godz. 20:00. Tymczasem 31 maja, czyli w ostatnim dniu miesiąca, wschód Słońca nastąpi o godz. 04:22, a zachód będzie miał miejsce o godz. 20:46. To oznacza, że dzień wydłuży się jeszcze o 92 minuty, tj. o 1 godzinę i 32 minuty. Wysokość Słońca w momencie południa słonecznego wzrośnie z 53 stopni na początku miesiąca do 60 pod jego koniec (dane dla Warszawy).
Kolejność majowych faz Księżyca jest następująca:
już w najbliższy piątek, czyli 5 maja o godz. 19:34 przypadnie pełnia, 
ostatnia kwadra nastąpi w dniu 12 maja o godz. 16:29, 
nów będzie miał miejsce w dniu 19 maja o godz. 17:56, 
a pierwszą kwadrę będziemy mogli podziwiać w dniu 27 maja o godz. 17:24.
Miesiąc maj nie będzie zbytnio obfitował w dużą ilość planet. Merkury znajduje się zbyt blisko Słońca i przez cały miesiąc go nie zobaczymy. Sezon na obserwacje Merkurego ruszy w drugiej połowie czerwca. Za to Wenus wciąż możemy podziwiać w godzinach wieczornych nad zachodnim i północno-zachodnim horyzontem; jest to obok Księżyca najjaśniejszy punkt na niebie, którego nietrudno znaleźć. 4 czerwca przypadnie maksymalna elongacja wschodnia, a to oznacza, że każdy kolejny wieczór przynosi nam coraz wyżej położoną planetę nad horyzontem i późniejszy jej zachód.
W tym miesiącu planetę Mars będzie można szukać – do 16.05. w gwiazdozbiorze Bliźniąt, a od 17.05 przejdzie w konstelację Raka. Choć warunki do obserwacji Czerwonej Planety wciąż się pogarszają, to jednak wciąż jest ona stosunkowo dobrze widoczna na niebie zachodnim w godzinach wieczornych. Jowisz znajduje się zbyt blisko Słońca, więc planeta będzie niewidoczna. Sezon obserwacyjny na Gazowego Giganta rozpocznie się w czerwcu.
W maju będzie można już wypatrywać planetę Saturn. Na początku miesiąca będzie to bardzo trudne, gdyż około godz. 03:00, czyli zanim zacznie się rozjaśniać, obiekt z pierścieniami wzniesie się 5 stopni nad południowo-wschodni horyzont, ale pod koniec miesiąca na godzinę przed wschodem Słońca pojawi się już na wysokości 15 stopni.
Już w najbliższy piątek czeka nas Pełnia Kwiatowego Księżyca. Ten przydomek pełni wynika z obfitości kolorowych kwiatów w środku wiosny. 
Wraz z pełnią czeka nas jeszcze jedno ciekawe wydarzenie, które będzie widoczne z terenu naszego kraju, czyli półcieniowe zaćmienie Księżyca. Należy mieć na uwadze, że ten typ zaćmienia jest mało efektywny i może przejść zupełnie niezauważalnie dla osób, które nie będą świadome tego zjawiska. Półcieniowe zaćmienie Księżyca ma to do siebie, że tylko niewielki obszar naszego satelity będzie ciemniejszy niż zwykle podczas jego trwania.
W Polsce widoczna będzie jedynie druga połowa zaćmienia. Rozpocznie się ono o 17:14 czasu polskiego, czyli ponad trzy godziny przed wschodem Księżyca z terenu naszego kraju. Faza maksymalna – niewidoczna z Polski, kiedy niemal całą tarcza Srebrnego Globu przykryje półcień – przypadnie na godz. 19:56. W naszym kraju – w zależności od regionu, będziemy mogli dostrzec ostatnie 50-90 minut zaćmienia, a o godz. 21:31 zjawisko definitywnie się zakończy. Wstępna prognoza pogody do obserwacji zjawiska jest dobra.
Zaledwie kilka godzin po zakończeniu półcieniowego zaćmienia Księżyca czeka nas najbardziej intensywny deszcz spadających gwiazd od styczniowych Kwadrantydów. Kulminacja Eta Akwarydów – ostatniego intensywnego roju meteorów – zazwyczaj przynosi od 10 do 30 meteorów na godzinę na niebie nad półkulą północną i do 50 na godzinę na półkuli południoweSzczyt tego deszczu przypadnie na godziny poranne 6 maja, czyli w czasie pełni Księżyca, która będzie mocno przeszkadzała w obserwacjach, ponieważ światło Księżyca będzie rozświetlać niebo przez całą noc, przyćmiewając większość spadających gwiazd. Aby mieć największe szanse na dostrzeżenie meteorów w szczytową noc, najlepiej skupić się na ciemniejszych obszarach nieba bez Księżyca w zasięgu wzroku. Ponadto, radiant meteoru, z którego wydostają się meteory, leży w Wodniku, a ten wschodzi dopiero 2,5 godziny przed wschodem Słońca. Zatem na obserwacje warto udać się dopiero po godzinie 03:00 i mieć bardzo dobry widok na południowo-wschodnią stronę nieba. Niemniej Eta Akwarydy mogą być widoczne w różnych obszarach nieba. Warto pamiętać, że rój tych meteorów jest widoczny jest do 28 maja, choć każda kolejna doba będzie przynosiła coraz mniej tych zjawisk.
W środę 24   Mars “zawiśnie” bezpośrednio pod półksiężycem, a oba te obiekty pojawią się tak blisko, że mogą znaleźć się w tym samym polu widzenia, jeśli użyjemy teleskopu lub lornetki. Wenus i Mars w najbliższych tygodniach będą stopniowo coraz bardziej zbliżać się do siebie na wieczornym niebie, aby w połowie czerwca, ponownie znaleźć się w centrum astronomicznego wydarzenia.
​​​​​​

Dyżury astrobazy kwiecień 2023

• 03-04-2023 (pon.) 19:30-21:45
• 05-04-2023 (śr.) 10:35-11.20
• 12-04-2023 (śr.) 10:35-11.20
• 12-04-2023 (śr.)  19:30-21:45
• 17-04-2023 (pon.) 19:45-21:45
• 19-04-2023 (śr.) 10:35-11.20
• 20-04-2023(czw.) 19:45-22:00
• 24-04-2023(pon.)  19:45-22:00
• 26-04-2023 (śr.)  10:35-11.20
• 27-04-2023 (czw.) 19:45-22:00

Co ciekawego będzie działo się na nocnym niebie w kwietniu 2023?

Poniżej najbardziej niezwykłe zjawiska niebieskie, które rozegrają się nad naszymi głowami

w tym miesiącu.

19:45-22:00

Od 1 kwietnia 2023 na nocnym niebie ognista planeta Merkury stanie się wyraźnie widoczna.

Optimum widoczności w całym 2023 r. osiągnie 11 kwietnia.

Merkury to planeta położona najbliżej Słońca. Jest widoczny z Ziemi nawet gołym okiem w

postaci czerwonawego punktu na niebie, choć oczywiście teleskop bardzo pomaga w

obserwacji

Planetę najlepiej obserwować tuż po zachodzie lub przed samym wschodem Słońca.

6 kwietnia (czwartek): Różowy Księżyc- o godzinie 6:37 w Wielki Czwartek 6 kwietnia

będziemy mogli podziwiać Różowy Księżyc, czyli kwietniową pełnię Księżyca.

20 kwietnia 2023 (czwartek): całkowite zaćmienie Słońca, ale nie dla nas.

20 kwietnia 2023 będzie miało miejsce niezwykłe zjawisko: całkowite zaćmienie Słońca.

Niestety, nie będzie widoczna z półkuli północnej, a więc i z Polski. Zaćmienie będzie można

obserwować na południu, np. w Australii, Azji Południowo-Wschodniej czy nad Oceanem

Indyjskim. Jeśli akurat będziecie spędzać urlop np. na Malediwach, zaćmienie będzie

dodatkową atrakcją.

Noc 21/22 oraz 22/23 kwietnia (piątek i sobota): spadające gwiazdy nad Polską

Od 16 do 24 kwietnia nad Polską trwać będzie przelot roju meteorów, tzw. Lirydów. Szczyt

widoczności i natężenia rój osiągnie w nocy z 21 na 22 oraz z 22 na 23 kwietnia. To akurat

noc piątkowa i sobotnia w czwarty weekend kwietnia.

Planety

Widoczność Merkurego w pierwszej części kwietnia będzie bardzo dobra. Elongacja planety

wynosi 15° i będzie rosnąć aż do 11.04. (utrzyma się powyżej 15° do 20.04). Szukajmy jej tuż

po zachodzie Słońca nisko nad horyzontem. W związku z ruchem od naszej gwiazdy będzie

spadać jednak jej jasność (z -0,9 magnitudo 1 IV do 1,9 magnitudo 20 IV).

Warunki do obserwacji Wenus są wyśmienite. Planeta znajduje się ponad 37° od naszej

gwiazdy. Należy jej poszukiwać wieczorem po zachodzie Słońca w konstelacji Byka. 11

kwietnia dojdzie do bliskiego spotkania Wenus z Plejadami, czyli piękną gromadą otwartą.

Mars przebywa obecnie w konstelacji Bliźniąt. W kwietniu pokona on znaczną część tego

gwiazdozbioru. W noc 14/15 znajdzie się bardzo blisko (nieco ponad 1°) & Gemini - gwiazdy

o jasności około 3 magnitudo (jasność Marsa będzie wówczas wynosić 1,1 wielkości

gwiazdowych). Planeta zachodzi tuż przed 3:00 na początku miesiąca i przed 2:00 na końcu.

gwiazdozbiorze co Słońce, przez co ich

Jowisz i Neptun znajdują się w tym samym obserwacje nie będą możliwe w tym miesiącu.

Saturn, podobnie jak jego gazowy sąsiad, przebywa dość blisko naszej gwiazdy. Jeśli

chcemy zapolować na Władcę Pierścieni, powinniśmy poszukiwać go po 4:00, w ostatni

tydzień kwietnia, nisko nad horyzontem, 25° na południe od punktu kardynalnego wschodu.

Uran znajduje się po przeciwnej stronie Słońca na sferze niebieskiej niż Saturn, jego

obserwacje są więc możliwe zaraz po zachodzie, do 22:00 (w pierwszej połowie miesiąca)

i do 21:00 (w drugiej połowie miesiąca).

 

• 16.04 o 5:58 dojdzie do koniunkcji Księżyca z Saturnem w odległości ok 3°
• 17.04 o 18:57 dojdzie do koniunkcji Księżyca z Neptunem w odległości ok 2°
• 19.04 o 17:27 dojdzie do koniunkcji Księżyca z Jowiszem w odległości zaledwie 7°
• 21.04 o 8:06 dojdzie do koniunkcji Księżyca z Merkurym w odległości 1°45'
• 21.04 o 12:09 dojdzie do koniunkcji Księżyca z Uranem w odległości 1°35'
• 23.04 o 12:43 dojdzie do koniunkcji Księżyca z Wenus w odległości 1°17'
• 26.04 o 3:08 dojdzie do koniunkcji Księżyca z Marsem w odległości ok 3°